Toen was er die kanker...
elke dag begint voor jou hetzelfde
altijd die pijn
van die kanker
helemaal opgezwollen
helemaal jij niet meer
zo zie ik jou
elke dag
altijd maar opnieuw
tot ik bang van jouw ben
je kan niet goed meer spreken
met een bang hartje zit ik naast jouw
bang dat ik je niet kan verstaan
ik wou dat ik het over kon nemen
jouw pijn
jouw verdriet
jouw tranen,van het besef dat je hen een laatste keer ziet
altijd die pijn
van die kanker
helemaal opgezwollen
helemaal jij niet meer
zo zie ik jou
elke dag
altijd maar opnieuw
tot ik bang van jouw ben
je kan niet goed meer spreken
met een bang hartje zit ik naast jouw
bang dat ik je niet kan verstaan
ik wou dat ik het over kon nemen
jouw pijn
jouw verdriet
jouw tranen,van het besef dat je hen een laatste keer ziet
Reacties op dit gedicht
| herfstblad: | Maandag, april 03, 2006 21:13 |
| over frederique of niet? kanker is iets moeilijks, maar als je er probeerd mee te leven, zal het lukken het is er en het gaat weer maar niet voor alle mensen dikke knuff, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poepsy | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2006 | ||
| Thema's: | ||