de maan
aan de buiten kant een gewoone meid
maar ik wil zoveel kwijt,ze doen me zeer
het gebeurd telkens weer
maar het is afgelopen ,ze kunnen naar de maan lopen
niemand gaat mij nog pijn doen
nooit meer zoals toen
zoveel verdriet heb ik tyden niet mee gemaakt
alsof ze het diepste in mij hebben geraakt
ik heb een hoop van alles geleerd
en soms deed ik het verkeerd
maar dit wil ik nooit meer !......
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sil27 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2006 | ||
| Thema's: | ||