Wolken huilen
Jazeker, wolken kunnen huilen
Maar nooit zo puur, zo echt als jij
Wanneer jouw tranen rollen
Zal het regenen in mij. Altijd.
Dan wou ik dat de mist kwam
om zich rond jou te hullen
Wanneer de storm je weer
aan het huilen maakt, bij mij.
En dat de zon verscheen
en jouw tranen droogde
Nog voor de bliksem steekt
een pijnscheut in je hart.
Laat mij je zon zijn, en je mist
Laat mij je regen drogen
Ik wil geen storm meer,
geen bliksem ook.
Wanneer wij samen zijn
Wil ik een regenboog.
Over dit gedicht
| Auteur: Lotte. | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
| Thema's: | ||