(LR) Verduistering in mij
Verduistering in mij
De klok bedriegt de schijn
slaat dertien uur ‘s middags
terwijl morgenstond ontwaakt
Het verduistert in mij, zonnestralen
schijnen schaduwen in mijn licht
vlieg ik verloren warmte tegemoet
- ja, ik volg jou, achter de wolken
Ik heb jou nog nodig, want;
schreeuwen zonder longen
en praten zonder tong
is niet wat het ooit geweest is
R.
Reacties op dit gedicht
| butterflyyy: | Maandag, mei 01, 2006 15:04 |
| Bedankt voor je reactie op mijn gedicht. Deze vind ik héél mooi. Liefs Butterflyyy. |
|
| Boudaatje: | Dinsdag, april 04, 2006 23:54 |
| Als ik eerlijk mag zijn, eindelijk weer een werkje met met jouw merken. liefs Boud. |
|
| The Slayer: | Dinsdag, april 04, 2006 22:45 |
pff en ik maar proberen het moeilijk te maken voor jou !! :( je wandelt er waarschijnlijk zo over :p wel een pracht gedicht dat wel !! liefss The Slayer |
|
| Sifra.K: | Dinsdag, april 04, 2006 17:08 |
| Mooi.. Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
| Thema's: | ||