even
Even
Even op jou schouder willen huilen.
Even jou armen om me heen.
Even bij jou zijn, willen schuilen.
Jij de gene die ik zo vertrouw.
Even bij jou zijn.
Huilen bij jou is wat ik het liefste doe.
Even bij je liggen, want ik ben moe.
Ik ben moe van de strijd, het falen en het verdriet.
Even bij jou willen zijn, jij bent de gene die me snapt en die het ziet.
Waarom ben je er verdorie nu niet.
Reacties op dit gedicht
| Jutta: | Dinsdag, april 04, 2006 19:24 |
| Ik ken het gevoel... erg balen he.. :( Liefs, Jutta |
|
| anGelmeliS: | Dinsdag, april 04, 2006 19:16 |
| m00ii gesChreven! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *mayla* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2006 | ||
| Thema's: | ||