Impressie06a123
Gisteren zag ik in en encyclopedie,
Een foto van het
menselijk brein.
Eentje wat jij in het hoofd hebt
En ik waarschijnlijk,
ook in het mijn.
Jeetje wat een bedoening is dat,
wat een prachtig complex.
Hoe meer ik kijk hoe stiller ik
wordt en perplex
Celletjes en draadjes
water en eigenlijk vocht.
Die je moet beschermen
tegen hitte en tocht.
Elektroden met elektriciteit
vonkjes die springen,
die ons mensen doen lopen
denken en zingen.
Pijnloos wordt er gezegd
Want er zit geen pijnsignaal
Maar het is welbreekbaar
Het hoofd breken heet dat speciaal.
Men spreekt over kwabben en zones,
En ongeveer hier ontstaan kapsones,
Hier in de regio floreert het gevoel.
Houdt dat gedeelte zeker maar koel.
Drie vierde van de hele partij,
Wordt niet gebruikt zegt men erbij.
Dit geldt vooral voor de mannin,
’t Is niet van mij, maar het staat er in.
Toch dank ik de Schepper,
Wie of wat dat ook mag zijn.
Dat er voor de mensheid,
steeds geheimen zullen zijn..
Gissen en meten en analyseren,
Men zou alles over het brein willen leren.
Laat aub de gedachte met rust.
Wie moet er weten, wie, wie dan wel kust
Een foto van het
menselijk brein.
Eentje wat jij in het hoofd hebt
En ik waarschijnlijk,
ook in het mijn.
Jeetje wat een bedoening is dat,
wat een prachtig complex.
Hoe meer ik kijk hoe stiller ik
wordt en perplex
Celletjes en draadjes
water en eigenlijk vocht.
Die je moet beschermen
tegen hitte en tocht.
Elektroden met elektriciteit
vonkjes die springen,
die ons mensen doen lopen
denken en zingen.
Pijnloos wordt er gezegd
Want er zit geen pijnsignaal
Maar het is welbreekbaar
Het hoofd breken heet dat speciaal.
Men spreekt over kwabben en zones,
En ongeveer hier ontstaan kapsones,
Hier in de regio floreert het gevoel.
Houdt dat gedeelte zeker maar koel.
Drie vierde van de hele partij,
Wordt niet gebruikt zegt men erbij.
Dit geldt vooral voor de mannin,
’t Is niet van mij, maar het staat er in.
Toch dank ik de Schepper,
Wie of wat dat ook mag zijn.
Dat er voor de mensheid,
steeds geheimen zullen zijn..
Gissen en meten en analyseren,
Men zou alles over het brein willen leren.
Laat aub de gedachte met rust.
Wie moet er weten, wie, wie dan wel kust
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Woensdag, april 05, 2006 10:13 |
| Héél mooi! De 2 laatste zinnen blijven mij indachtig, toch weer iets geleerd. Bedankt! WG |
|
| Reiger: | Woensdag, april 05, 2006 08:06 |
| Heel bijzonder.... | |
| Gerard Chevalier: | Woensdag, april 05, 2006 07:56 |
| Heel mooi. “Ik zal u prijzen omdat ik op een vrees inboezemende wijze wonderbaar ben gemaakt. Uw werken zijn wonderbaar, Zoals mijn ziel zeer wel weet. Mijn beenderen waren voor u niet verborgen Toen ik in het verborgene werd gemaakt, Toen ik in de onderste delen der aarde werd geweven. Uw ogen zagen zelfs het embryo van mij, En in uw boek waren alle delen ervan beschreven, Met betrekking tot de dagen dat ze werden gevormd En nog niet één onder ze er |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2006 | ||
| Thema's: | ||