Ik vrees niet voor de dood
Noch voor de hel
Ik vrees echter voor mijn leven
Dat deze, (ooit zo mooi),
Nooit meer hetzelfde zal zijn
Elke dag kreeg ik liefde
Gegeven door de ware in mijn leven
Mijn geluk kon niet meer op
Tot op een dag, dat alles misging
Ik was gebroken
Dagenlang verdriet
Doordat iets miste in mijn leven
Een vloed van eenzaamheid, overtrof me
Alles was verloren
Een nekslag, die niet te verwerken is
Nu smeek ik haar
Om samen weer het geluk te vinden
Om samen weer ¨¦¨¦n te worden
Voor altijd, de rest van ons leven
Het zou zo mooi zijn
Het leven gaat gewoon door
Zware tijden staan te wachten
Maar met jou bij mijn zij, en diep in mijn hart
Weet ik: "alles komt goed"
Waar aan het eind van de tunnel het licht weer brandt
"het licht van ons geluk"
- ¡Þ -
Brian