onbewust..
Het vuur,
brand,
de vlammen,
vreten mij,
vreten mijn gedachten,
verbranden ze,
jij probeerde ze
te blussen,
maar mijn gedachten
werden opgevreten
door de vlammen,
die altijd blijven
branden in mijn
nieuwe gedachten,
die jij creeërt,
jij redde mij,
ik was aangetast,
maar mijn leven leeft,
voor eeuwig met het joue,
in het hart,
misschien niet bewust,
maartoch.
Reacties op dit gedicht
| brollor: | Maandag, april 10, 2006 21:18 |
| Dit wil ik heel vaak lezen ijzersterk Groet jan | |
| *ella*: | Donderdag, april 06, 2006 21:35 |
| heel mooi omschreven :D xxxx... |
|
| nippy: | Woensdag, april 05, 2006 23:00 |
| mooi... | |
| **a girl**: | Woensdag, april 05, 2006 16:27 |
| erg mooi..Aangrijpend.. liefs |
|
| lachebekje1988: | Woensdag, april 05, 2006 16:01 |
| Heel mooi beschreven!! Liefs, |
|
| fran92: | Woensdag, april 05, 2006 15:36 |
| wauw heel mooi! veel liefs fran92 |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, april 05, 2006 14:50 |
| heel goed jou gevoel beschreven,groetjes Dirk | |
| LOT GENOOT: | Woensdag, april 05, 2006 14:43 |
| heel mooi hooe hoe je dat gevoel omschrijft veel liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2006 | ||
| Thema's: | ||