Eeuwig durende stilte
Het is de stilte om me heen
Die me zo ongelooflijk gek maakt
Het is de kou op mijn lichaam
Die me tot in het diepste raakt
Het is het gevoel van alleen zijn
Die mijn hart slagen over laat slaan
Het is het gevoel van ongeloof
waardoor ik niet meer op kan staan
Het is de lucht zonder sprankelende zon
waardoor ik niet meer warm kan worden
Het is de wind die je naam blijft schreeuwen
Zodat ik ben wie ik nu ben geworden
Die me zo ongelooflijk gek maakt
Het is de kou op mijn lichaam
Die me tot in het diepste raakt
Het is het gevoel van alleen zijn
Die mijn hart slagen over laat slaan
Het is het gevoel van ongeloof
waardoor ik niet meer op kan staan
Het is de lucht zonder sprankelende zon
waardoor ik niet meer warm kan worden
Het is de wind die je naam blijft schreeuwen
Zodat ik ben wie ik nu ben geworden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: stac | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2006 | ||
| Thema's: | ||