Omdat alles soms wat meer
Zijn kan dan verwacht
Zijn die handen nodig
Die naar je reiken
Door de nacht
De warmte komt in stromen
En vlagen van geluk
En een omhelzing
Vol van liefde toch
Gaat alles even stuk
Tegen alles viel te vechten
Genoeg om door te gaan
Genoeg wanneer je even
In de diepte keek, wankelde
En toch bleef staan
Armen die zich uitstrekten
Alles voelt verward
Alles even weg
Laat het schild voorzichtig
Zakken van je hart
Leg het zwaard maar neer
Waar je het vinden kan in nood
Waar het even blijven kan
Tot na het daglicht
De kleur weer komt van avondrood
Tot die tijd eventjes veilig
In die armen om mij heen
In die liefdevolle wereld
Dan pas komen tranen
Niet om het vechten
Maar om jouw liefde alleen
(voor degene die even een arm om je heen slaat, die al je pijn en zorgen wegknuffelt, even laat weten dat je niet alleen bent :) )