Ik voel me zo alleen,
Zo in de steek gelaten,
Hoe de blijdschap plotseling verdween,
Het valt niet goed te praten..
En ik weet dat je er altijd voor me bent,
Dat je me lief hebt,
En dat jouw liefde voor mij geen grenzen kent,
Ik blijf leven in deze waas, hoe ik me ook verzet..
Ik ben jou niet waard, dat je me wilt helpen en wil zorgen voor moed,
Jouw vriendschap en armen om me heen,
Je bent veel te goed,
Dat je net op tijd in m’n leven verscheen..
En jij altijd maar er voor me zijn, altijd wanneer ik je nodig had
Het kan zo niet langer meer,
Liefde, blijdschap en van die dingen, is alles wat ik vergat..
De tijd is om, geen uitweg meer, te laat om te helpen..het doet me geen zeer..
Dankje dat je er altijd voor me was,
Dat ik alles met je kon delen, lief en leed..
Het is tijd om te stoppen,
De tijd is genaderd,
Hoef niet alles meer op te kroppen..
Onthoud dat ik je zal volgen, waar je ook bent..
Dat alles eindigt,maar mijn liefde voor jou geen einde kent..
Het is bijna over,
Klaar,
The end,
Het enige wat nog gezegd moet worden,
Het komt bijna,
Zorg dat je het niet vergeet..en in je hoofd prent:
Ik zal je ooit weer tegen komen
Waar en hoe weet ik niet
Ik zal op je wachten,
Op zo’n mooie plek, mooier dan in dromen..
Zonder pijn..en zonder verdriet..