papa
Mijn hele leven iets dat ik mis
Er zit gewoon een lege plek
Ik weet niet wie ik zelf ben
Of klinkt dit nu heel gek
Er zit gewoon een lege plek
Ik weet niet wie ik zelf ben
Of klinkt dit nu heel gek
Ik weet niet wie mijn vader is
En dat zal ik ook nooit weten
Hij weet ook niks van ons
Hoe we eruit zien of hoe we heten
En dat zal ik ook nooit weten
Hij weet ook niks van ons
Hoe we eruit zien of hoe we heten
Hoe kan je nou iets missen
Dat je eigenlijk niet kent
Maar toch blijft het iets
Dat maar niet went
Dat je eigenlijk niet kent
Maar toch blijft het iets
Dat maar niet went
Ik moet er maar mee leven
Ik moet me er bij neer leggen
Ik moet me er bij neer leggen
Maar ik blijf wel hopen
Dat ik ooit iets tegen je kan zeggen
Dat ik ooit iets tegen je kan zeggen
Reacties op dit gedicht
| desola: | Vrijdag, april 07, 2006 00:22 |
| heel mooie woorden xxx desola |
|
| Reiger: | Donderdag, april 06, 2006 06:40 |
| Erg mooi verwoord.... Ik hoop met je mee |
|
| lachebekje1988: | Woensdag, april 05, 2006 22:08 |
| Heel erg mooi verwoord. Liefs en knuffel. |
|
| *zwarte schaduw*: | Woensdag, april 05, 2006 21:43 |
| een zeer herkenbaar gedicht dit...het gemis mooi omschrijven. ik begrijp het maar al te goed. kusje zwarte schaduw |
|
| vicky h: | Woensdag, april 05, 2006 21:43 |
| erg mooi met liefde verwoord , msschien ken je hem niet maar voor jou zal er een leegte blijven dat jij alleen voelt . Sterkte Groetjes, Vicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *klijntje* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2006 | ||
| Thema's: | ||