Het menselijk toneel
Het menselijk toneel.
We spelen, we spelen.
Het leven smaakt nog steeds zuur.
Soms afleiding,of een zoet avontuur.
Met mensen die je kostbaar zijn.
Met de angst in je, ze te verliezen.
En jezelf proberen te bedwingen.
En een rol aan te nemen.
Nog steeds in bochten proberen te wringen.
Als mensen je omringen.
Met confrontaties, genegenheid en pijn.
Soms uit zelfreflectie.Soms uit hun hart.
Proberen we altijd onszelf te zijn.
In een wereld met vriendelijke, of duistere wezens.
Zijn tentakels rijken tot wie weet waar naartoe.
Zo venijnig,zo dodelijk,
is het script van ons menselijk toneel.
J.S.2006
We spelen, we spelen.
Het leven smaakt nog steeds zuur.
Soms afleiding,of een zoet avontuur.
Met mensen die je kostbaar zijn.
Met de angst in je, ze te verliezen.
En jezelf proberen te bedwingen.
En een rol aan te nemen.
Nog steeds in bochten proberen te wringen.
Als mensen je omringen.
Met confrontaties, genegenheid en pijn.
Soms uit zelfreflectie.Soms uit hun hart.
Proberen we altijd onszelf te zijn.
In een wereld met vriendelijke, of duistere wezens.
Zijn tentakels rijken tot wie weet waar naartoe.
Zo venijnig,zo dodelijk,
is het script van ons menselijk toneel.
J.S.2006
Reacties op dit gedicht
| Augustijntje: | Zondag, april 09, 2006 13:53 |
| het script van ons menselijk toneel...heel mooi!! Nja, jezelf zijn is soms een moeilijke opgave, een rol aannemen kan dan makkelijk lijken..maar uiteindleijk krijgt iedereen je ware persoonlijkheid te zien! heel mooi geschreven x! |
|
| nippy: | Woensdag, april 05, 2006 22:58 |
| ja helaas heb je gelijk | |
| m@rcel: | Woensdag, april 05, 2006 22:51 |
| prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, april 05, 2006 22:29 |
| heel mooi beschreven groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cosmicdoom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2006 | ||
| Thema's: | ||