in kleurengeurend wiegen
in kleurengeurend wiegen
je daagt me uit
in kleurengeurend wiegen
wacht in zachte zomerwind
tot ik je streel en speel
met jou mijn voorjaarskind
ze stonden weer apart
je bloemen bloeiden
in ontluiken de knoppen groen
gevat zij openen in zijdezacht
hun rode hart naar buiten
nog lentefluitend
vliegen vogels in het blauw
de kou is uit hun vlucht en
in die lucht daag je me uit
omdat ik horizonloos van je houd
wil melker
06/04/2006
Reacties op dit gedicht
| Elze: | Donderdag, april 06, 2006 18:57 |
| ook deze spreekt wanneer de lucht de luwte draagt van die eindeloze horizon waar jij schittert als de zon weer door de nevel steekt gr..elze |
|
| lachebekje1988: | Donderdag, april 06, 2006 16:26 |
| Heel mooi dit. Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2006 | ||
| Thema's: | ||