Liefde met een verbintenis.
Naar jou kijken is een lust,
In je ogen kijken,
Onbewust, maar schuldbewust,
Over je wangen strijken.
Jou adem in de winter op het glas,
Het blijft zitten op de ruit,
En als ik er vervolgens een hartje in kras,
Dan gaan we er samen tussenuit.
Dan rennen we over de regenboog,
En zeggen de zon gedag,
Dan blijft het lekker de hele dag droog,
En je bent geweldig in 1 oogopslag.
Dan knijp ik in je hand,
En voel ik hoe het is,
Liefde zonder enige afstand,
Liefde met een verbintenis.
In je ogen kijken,
Onbewust, maar schuldbewust,
Over je wangen strijken.
Jou adem in de winter op het glas,
Het blijft zitten op de ruit,
En als ik er vervolgens een hartje in kras,
Dan gaan we er samen tussenuit.
Dan rennen we over de regenboog,
En zeggen de zon gedag,
Dan blijft het lekker de hele dag droog,
En je bent geweldig in 1 oogopslag.
Dan knijp ik in je hand,
En voel ik hoe het is,
Liefde zonder enige afstand,
Liefde met een verbintenis.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Donderdag, april 06, 2006 18:58 |
| Liefdevol geschreven. Liefs, |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, april 06, 2006 18:11 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: fabienne pieterse | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2006 | ||
| Thema's: | ||