De roos van mijn leven
Ik was nog jong
En liep rozen te plukken
De 1 vond in nog mooier dan de ander
Na een tijdje was er geen roos meer over
Omdat ik ze zo mooi vond had ik ze allemaal geplukt
Ik zocht rozen
Rozen had ik gevonden
Ik liep van de voortuin door de deur naar binnen
Mijn moeder zag dat ik alle rozen had geplukt die in bloei stonden
Toen vertelde ze mij:
Dat rozen zoals mensen waren
Je moet er niet zomaar 1 plukken
Ook al waren ze allemaal even mooi
Zal er toch eentje het mooiste zijn
Als je dan zoekt kom je er niet uit
De 1 is nog mooier als de ander
Als je stopt met zoeken dan…
Komt ooit die roos, de mooiste roos
Die opvalt en waar je niet omheen kunt
Dat is de roos die je moet plukken
Dat is de roos die ik van je wil krijgen
Het waren mooie woorden van mijn moeder
Én al die tijd heeft ze gelijk gehad
Ik heb veel vriendinnen gehad
Vond het zoeken leuk
En was er best goed in
Maar als ik er op terug kijk
Ben ik er niet wijzer door geworden
We moeten niet zoeken
Want we komen het vanzelf tegen
De roos van ons leven
Zal ons datgene geven
Waar ik toen naar zocht
Reacties op dit gedicht
| dear*diary: | Woensdag, april 12, 2006 21:00 |
| dat klopt hellemaal mooi geschreven |
|
| nicool: | Zondag, april 09, 2006 12:43 |
| hey liefie.. dit is zo super mooi heb hem vaker gelezen dan`1 keer.. kusejs en knuff nicole hvj |
|
| Reiger: | Vrijdag, april 07, 2006 06:42 |
| Een prachtig mooi gedicht.... Graag gelezen |
|
| Jutta: | Donderdag, april 06, 2006 23:04 |
| Mooi zeg!! Liefs, Jutta |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Reinoudt | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2006 | ||
| Thema's: | ||