vandaag was het weer zo’n dag
een dag zonder enkele kleur of lag
ik kreeg tranen alleen maar aan noemen van zijn naam
waarom doe ik mezelf dit aan
ik wil hem vergeten en door gaan met me leven
was hij maar in nederland gebleven
dan waren deze gevoelens waarschijnlijk al lang verdwenen
hij dacht dat ik het niet echt meende
toen ik hem de liefde verklaarde
hoewel ik hem elke dag wel uren aanstaarde
en als hij dan keek lachte hij naar mij
maar ja de meisjes stonden in de rij
bij hem was ik de laatste op zijn lijst
en nu is hij naar Engeland gereisd
Ik heb nooit kunnen horen wat hij van me vond
en nooit kunnen vertellen dat er niemand anders voor mij bestond
Ik hou zo veel van hem
en ik weet niet eens of ik de ware hem wel ken
elke dag was hij zo anders in de klas
dan was hij lief en aardig en dan deed hij of ik er niet was
ik moet het hem vertellen wat ik voel
snapt iemand wat ik bedoel
ik durf het alleen niet
nu zit ik in me eentje opgesloten met me verdriet
ik mis hem zo