jullie willen er allemaal vanaf
ze zijn nog zo jong
ze zijn al verslaafd
ze zitten aan de drugs
en ze willen ervan af
ze kunnen het niet
ze willen maar kunnen niet
ze hebben het nooit geleerd
geleerd om neen te zeggen
ze staan onder druk
onder druk van elkaar
elk wilt er met stoppen
maar denkt dan ben ik mijn vrienden kwijt
hun vrienden willen ook stoppen
waarom zeggen ze het elkaar niet
ik weet het maar kan het niet zeggen
ik zit met mijn beroepsgeheim
hoe kan ik ze het laten weten
zonder mijn geheim te schaden
hoe kan ik zeggen van ze willen het ook
jullie willen er allemaal vanaf
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Vrijdag, november 23, 2001 08:32 |
| als vrienden kwaad zouden zijn, dan zijn het geen vrienden, en dan ben je beter af zonder. Dat is iets wat ze eerst moeten beseffen. Maar als ik jouw verhaal hoor, willen ze er allemaal vanaf, dus denk ik dat het idee van Robski best een haalbare kaart is. |
|
| vlinder538: | Vrijdag, november 23, 2001 04:48 |
| wat ontzettend ontroerend gedicht.. ikben nu een boek over "het verrotte leven van Floortje Bloem" aan het lezen.. en dat is precies hetzelfde.. meisje van 14 is zwaar verslaafd aan de heroine en daardoor ook natuurlijk een hoertje om aan geld te kunnen komen.. 14 jaar, godsamme, en haar hele leven is EEN grote hel.. dit doet me zoveel verdriet.. maar inderdaad, hoe moet je zulke kinderen helpen? ze zijn nog zo beinvloedbaar.. ze zijn zo bang uitgelachen te worden.. of v |
|
| Robski: | Donderdag, november 22, 2001 18:52 |
| Je hoeft het niet te zeggen.. probeer ze gewoon op een soort werkstuk te zetten.. zodat ze er over moeten praten.. met elkaar.. en wie weet komt 't balletje dan aan 't rollen :) Liefsssssss *knufffff* Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2001 | ||
| Thema's: | ||