Waar woorden in stilte
ontbreken en de kilte mijn
ziel omringt word ik in het donker vergeten
aangestaard door enkel duisternis
het vage kaarslicht
tekent jouw silhouet
op het vergeelde behang
het spreekt van de jaren
die mij mijn lach voor altijd
heeft genomen
een golvende zee van tranen
verblinden mijn troebele zicht
wanneer een sombere toekomst
zich op mij heeft gericht
ik hoef geen vreugdes meer
mijn zon heb ik verduisterd
en zelfs de regen spoelt niet het stof
van al die gestorven
dagen van me af
duo
turtle: | Vrijdag, april 07, 2006 23:26 |
super mooi geschreven door jullie liefs |
|
L!@ & Elze : | Vrijdag, april 07, 2006 22:41 |
wow Klaes... hahaha.. | |
Klaes: | Vrijdag, april 07, 2006 18:55 |
heerlijk jullie samen nr 1 top 100 van duodichters groet/klaes |
|
m@rcel: | Vrijdag, april 07, 2006 18:43 |
schitterbaar mooi Liefs m@rcel |
|
remie: | Vrijdag, april 07, 2006 18:19 |
machtig mooi duo...liefs Remie | |
hiljaa: | Vrijdag, april 07, 2006 17:32 |
herkenbaar!!!!! prachtig verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Vrijdag, april 07, 2006 16:44 |
O zo mooi...........fijn weekend liefsliefs, switi lobi | |
Innerchild: | Vrijdag, april 07, 2006 15:17 |
Jullie vergeten ? Nooit van z''n leven ! Aangestaard worden ? Mja ... jullie kennende zou dat wel eens kunnen, ja ! Liefs, Inner |
|
Auteur: L!@ @ Elze | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 07 april 2006 | ||
Thema's: |