Dromen en fantasie
Dromen en fantasie.
Ik sluip,
zo over paden,
in struiken
verschuil ik mij.
Ik hef mijn ogen
ver naar boven ,
en waan mij in de lucht,
ver van mensen,
die mij schaden.
Ik zie de vogels vrij,
in het luchtruim zweven,
en denk ;
Dit is een klucht,
is dit wel het
werkelijke leven?
Mag ik wensen
zo te zijn
zo vrij
en zonder zorgen?
Verstop me dan,
zo hier en daar,
in een duinpan
waar niemand
mij vinden kan.
Zo zweef ik ,
overal naar toe,
op stormen
en de winden.
Noch die mij lief hebben
of zij
die mij beminden.
Ik lik mijn wonden
in een kuil
en niemand die dan ziet
hoeveel ik huil.
Zo is het ,als ik
even sluip,
en in mijn
schuilplaats
stilletjes kruip!
Oh ,leven ,
geef me toch
de zin van
alle dingen,
de zin om al
wat zinloos is..
snel te verdringen!
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Vrijdag, april 07, 2006 21:20 |
| Mooi verwoord. Liefs, |
|
| Melanie de K.: | Vrijdag, april 07, 2006 21:05 |
| wel lang om te lezen, maar verder heel mooi gedaan! een heel gevoelig gedicht. liefs Melanie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2006 | ||
| Thema's: | ||