Je belde me op in de stad
Ik was bijna vergeten dat ik een moeder had
Ik had mijn eigen leven
Ik zal je nooit vergeven
Voor alle dingen die je doet
Je moet nu onderhand toch wel weten hoe het moet
Dus ik zal wel voor mezelf moeten zorgen
Altijd denken aan morgen
Nooit mee jou gezeur
Denk maar niet dat ik treur
Ik sluit nu de deur

Jij denkt dat je dingen voor mij moet regelen
Maar fuckit ik zal je omkegelen
Met mijn eeuwige gezeik
Ik ga door tot je bezwijkt
En je naar de hemel reikt
En ze zeggen dat ik op jou lijk
Ze weten niet waar ik kijk
Of waar ik hele dagen ben
In iedergeval weg van jou
En dat terwijl ik op je bouw
Of naja…dat had ik bijna gedaan
Echt je gaat eraan
Ik dacht dat ik bij je moest staan
Maar onze levens gaan nu in een andere baan
Ik ga naar een andere laan
Nooit meer kruisen onze wegen
ik zal nooit meer overwegen
Om een ruzie met jou goed te maken
als je me wilt raken
Moet je vooral niet staken
Over mijn verlies
Denk maar niet dat ik ooit kies
Tussen jou en me pa
Dan ga ik eerder met hem mee
Hij weet tenminste hoe ik heet!
Of ben ik niet belangrijk voor jou leven
Moet ik het maar opgeven
Ik ben godverdomme je kind
En als dat je zelfs niet zint
Dan had je mij nooit moeten maken
Ik wil een kreet slaken
Maar ik zeg niks je hoort amper geluid
Een rilling door mijn huid
Ik sla tegen de ruit
Een barst maar wat kan mij het schelen
Jij zal jou pijn nooit met mij delen
Dus ik ga je nu verlaten
Ik zal je mijn hele leven haten
En het is allemaal je eigen schuld
Nooit had je geduld
Altijd duurde het te lang
Het maakte me bang
Wat heb ik aan zulke ouders
Maar ik zweer als ik weg ben
En ik elke dag weg ren
Voor nieuwe politie op mijn weg
Dan denk ik aan jou pech
Ik was te goed voor jullie al voor dat ik geboren was
Jullie waren me alleen tot last
Maar ik haal alles uit de kast
Om jou pijn te zien leiden
Ik weet wat jullie zeiden
Wat moeten we toch met die jaimie
Nou niks ik ga zelf al weg
Ík zal niet eens huilen als ik een laatste briefje neer leg
….
Ik ben bijna weg!