meisje
meisje
Ze zit op haar kamer met tranen van verdriet
En hellemaal niemand die dat ooit ziet
Haar hart is gebroken, het doet pijn.
Wand haar moeder mag niet meer bij haar zijn
Voor haar duren de dagen zo verschrikkelijk lang.
Ze is steeds, keer op keer weer bang.
Met rode opgezwollen ogen
Zit ze over haar papier gebogen.
Ze schrijft hoe erg ze haar moeder mist
Het is zo een groot gemis.
Alweer een uur voorbij
En ze is nog steeds niet blij
Ze wil op dit moment niet meer leven.
Maar bij haar moeder samen op een wolk zweven.
Ooit, zegt ze komt die dag
En dan is mijn moeder er die op me wacht
Het meisje,
Was ik……
Ze zit op haar kamer met tranen van verdriet
En hellemaal niemand die dat ooit ziet
Haar hart is gebroken, het doet pijn.
Wand haar moeder mag niet meer bij haar zijn
Voor haar duren de dagen zo verschrikkelijk lang.
Ze is steeds, keer op keer weer bang.
Met rode opgezwollen ogen
Zit ze over haar papier gebogen.
Ze schrijft hoe erg ze haar moeder mist
Het is zo een groot gemis.
Alweer een uur voorbij
En ze is nog steeds niet blij
Ze wil op dit moment niet meer leven.
Maar bij haar moeder samen op een wolk zweven.
Ooit, zegt ze komt die dag
En dan is mijn moeder er die op me wacht
Het meisje,
Was ik……
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, april 08, 2006 18:08 |
| mooi | |
| little dreamer: | Zaterdag, april 08, 2006 17:10 |
| echt mooi geschreven.. sterkte..! little dreamer xxx |
|
| Estertje: | Zaterdag, april 08, 2006 14:03 |
| hey, Heel mooi! Ooit komt die dag, maar ik denk dat het beter is als die dag komt als je oud bent. Maybe zie je het nu niet, maar er komt een tijd dat je verlichting voelt! Wacht daarop! liefs, Estertje |
|
| m@rcel: | Zaterdag, april 08, 2006 12:31 |
| stilmakend mooi geschreven Knuffie m@rcel |
|
| **jojow**: | Zaterdag, april 08, 2006 09:41 |
| ik vind het echt een heel mooi gedicht. mooi geschreven. kus mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ZonnigZonnetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2006 | ||
| Thema's: | ||