lady_maleen: | Maandag, oktober 25, 2010 15:04 |
http://www.youtube.com/watch?v=JceYUc7Oprw&feature=more_related |
|
Fari S. : | Woensdag, augustus 01, 2007 22:36 |
Sterkte Hans. En erg bedankt voor jouw vele reacties in afgelopen jaar. met groetjes, Fari |
|
*milly*: | Maandag, mei 28, 2007 09:33 |
wouw!:) je gedicht is echt mooi. je gedicht kan je opvatten als je eenzaamheid maar ook als zelfmoord of alle niet fijne periodes. leuk dat je het van verschillende kanten kan bekijken;)xxxps dankje wel voor je reactie.liefde maakt blind | |
- RuTh -: | Donderdag, januari 04, 2007 14:21 |
De stilte in eenzaamheid is vaak een genoegen die je neemt voor wie meer wilt dan wat je wilt voelen niets houdt je tegen de wind is gegaan handen zijn er genoeg zweef mee met de wind die er niet eens is. Ruth |
|
lisa21: | Woensdag, september 28, 2005 23:08 |
geen gedachtes die ik voel zijn er geen waar jij niet van weet wat ik er mee bedoel geef mij zo'n goed gevoel liefs en xxx lisa | |
sergev2005: | Vrijdag, februari 04, 2005 00:35 |
Huizen waar eenzaamheden reizen Lijken altijd groter Dan Paleizen, Weer een zeer mooi gedicht waar ik vooral de 2,3 en 7de strofe van pure poëzie vind. Nogmaals een nederige dank voor je zeer aanmoedigende reacties, Hans. Serge. |
|
michris: | Zaterdag, maart 02, 2002 13:07 |
Als ik even niets zeg nu wil je dan mijn aanwezigheid ervaren zodat ik weet dat je weer wat warmte voelt vandaag. liefs, michris |
|
michris: | Woensdag, januari 16, 2002 00:20 |
vergeten net heel even om je nog een lief groetje mee te geven michris |
|
michris: | Woensdag, januari 16, 2002 00:18 |
mens te zijn in voortdurende vragen, dragende gedragen stil, mijn arm om schouders gelegd sacrament van troost als alles is gezegd |
|
michris: | Maandag, januari 14, 2002 21:04 |
Voorbij de einder van de horizon gaat leven verder dat hier begon. lieve groet, michris |
|
chichi: | Woensdag, november 28, 2001 10:10 |
Het is ehhh...ja wel heel erg mooi...maar ik weet niet zeker of ik het wel begrijp. Je uitleg maakt het wat duidelijker, en de laatste 2 strofen ook. Ik heb denk ik nog te weinig van dit soort gedichten gelezen. Meestal is het best recht toe recht aan. Maar hierbij, tja...het is echt heel erg mooi. Ik weet ook niet of het de bedoeling is om het te goed te begrijpen... Jawel, het wordt wel wat duidelijker, als je hem nog een paar keer leest... wow...hoe doe je het... take ca |
|
katlyn : | Zondag, november 25, 2001 21:18 |
nu ik jouw uitleg erbij krijg, klinkt het natuurlijk logisch allemaal, ik was veel te ver gaan zoeken :-) | |
Hans Winter: | Zaterdag, november 24, 2001 02:38 |
Het gaat om een sprong, Katlyn, misschien had ik dat al beter in de titel duidelijk kunnen maken als een context die het begrijpen mogelijk maakt. Lang heb ik me afgevraagd wat zijn gedachte nog had kunnen zijn op het moment tussen losgelaten hebben en vaart krijgen. Hij wilde het echt zo. Ik heb het samen willen plaatsen met een gedicht - ontkiemen - over een stuwkracht die de grondslag van elk levend wezen is. |
|
katlyn : | Vrijdag, november 23, 2001 16:17 |
veel knappe alliteraties en een ambigu (naar mijn gevoel) klinkende woordenwind, maar ik twijfel nog steeds welke interpretatie ik hieraan zou geven. Gaat het over het verlies (en willen uitstellen daarvan) van een geliefde, een relatie die uitdooft, maar dat men dat niet onder ogen wil zien? dat was de eerste richting die mijn denken koos, maar kwam dan plots op een welkom terecht, wees niet bang, en wist niet, is dit een oprechte uitnodiging of klinkt hier een tikkeltje hypocrisie? | |
Auteur: Hans Winter | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2001 | ||
Thema's: |