Hopeloos gevangen.
het dringt binnen
dat gevoel van onvermijdelijke liefde
dat niet te onderdrukken valt.
ik voel weer die ziekelijke angst
die me alle hoeken van mijn gevoelswereld laat zien.
en ik zak door mijn knieën.
ik durf niet te snikken
niemand mag het weten.
niemand!
ik wil het niet
maar ik hou van je.
ik ben weer eens verliefd
wat haat ik het
jakkes, wat is het hopeloos..
dat gevoel van onvermijdelijke liefde
dat niet te onderdrukken valt.
ik voel weer die ziekelijke angst
die me alle hoeken van mijn gevoelswereld laat zien.
en ik zak door mijn knieën.
ik durf niet te snikken
niemand mag het weten.
niemand!
ik wil het niet
maar ik hou van je.
ik ben weer eens verliefd
wat haat ik het
jakkes, wat is het hopeloos..
Reacties op dit gedicht
| Catharina Sophia: | Zaterdag, april 08, 2006 21:28 |
| Jeetje, ontzettend mooi gemaakt! Mijn complimenten! Het is zo vreemd, voordat ik dit gedicht las, stuurde ik een gedicht over hetzelfde onderwerp in wat ik net gemaakt heb! Prachtig! xx Mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: imaginary | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2006 | ||
| Thema's: | ||