in een taal…
mijn postvak vol met recensies
opmerkingen van lezers
in wijzen wat zij zagen
soms was er wat aan het licht gekomen
jullie hoorden mij ratelen
wonend in woorddromen
schreef tot in de verste uithoeken
zonnig soms ook schaduwrijk
beweging,verstarring en inzinking
uitgekiend,zorgvuldig geformuleerd
het stoplicht altijd op groen
in een taal…
waar de grond altijd braak ligt
Reacties op dit gedicht
| Sifra.K: | Zondag, april 09, 2006 20:18 |
| mooi liefs, Sifra |
|
| L!@: | Zondag, april 09, 2006 09:27 |
| bij mij is het stoplicht altijd op oranje.. hihi...mooi hoor..knufdoekeltje.. | |
| L.Bert: | Zondag, april 09, 2006 09:02 |
| Ja altijd braak en af en toe steekt er een bloem de kop omhoog en wordt die grond een mooi palet met juist die fraaie bloem er in gezet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2006 | ||
| Thema's: | ||