vergeven en vergeten
Zoveel pijn in je leven meegemaakt
Het kost moeite jezelf erover heen te zetten
Toch moet je proberen verder te gaan
Bewaar de goede dingen in je hart
En leer van je fouten
Mensen die jou zeer hebben gedaan
Zijn het toch niet waard om over te huilen
Loopt trots met je hoofd omhoog
En negeer die stomme woorden
Ze kijken gewoon niet goed genoeg
Niet diep genoeg in je ogen
Zij zien niet wie jij werkelijk bent
Zijn gewoon jaloers op jou vermogen
Om niet over domme woorden
Van een ander te vallen
Maar diep van binnen
Doet het behoorlijk zeer
Je gevoelens zijn diep gekwetst
Maar probeer die woorden te vergeten
En wees zo verstandig die domme mensen
Die jou niet zien zoals je werkelijk bent
Probeer het hun te vergeven
Je bent maar een mens fouten kun je maken
Wees gewoon zo slim
Om een anders fouten te vergeven
Dan zul je zien uiteindelijk
Is er ook iemand die jou werkelijk ziet
Die je vergeeft voor je fouten
Het kost moeite jezelf erover heen te zetten
Toch moet je proberen verder te gaan
Bewaar de goede dingen in je hart
En leer van je fouten
Mensen die jou zeer hebben gedaan
Zijn het toch niet waard om over te huilen
Loopt trots met je hoofd omhoog
En negeer die stomme woorden
Ze kijken gewoon niet goed genoeg
Niet diep genoeg in je ogen
Zij zien niet wie jij werkelijk bent
Zijn gewoon jaloers op jou vermogen
Om niet over domme woorden
Van een ander te vallen
Maar diep van binnen
Doet het behoorlijk zeer
Je gevoelens zijn diep gekwetst
Maar probeer die woorden te vergeten
En wees zo verstandig die domme mensen
Die jou niet zien zoals je werkelijk bent
Probeer het hun te vergeven
Je bent maar een mens fouten kun je maken
Wees gewoon zo slim
Om een anders fouten te vergeven
Dan zul je zien uiteindelijk
Is er ook iemand die jou werkelijk ziet
Die je vergeeft voor je fouten
Reacties op dit gedicht
| xjil: | Zondag, april 09, 2006 21:02 |
| van mij mag ut, wel me naam erbij enso :P nee leuk dat je dat wilt, vind het een hele eer.. :D maarehm wat is je site eigenluk.?? kussj |
|
| **jojow**: | Zondag, april 09, 2006 19:41 |
| hoihoi ik heb een vraag zou ik dat gedicht op mn site mogen zetten kus mij kij maar eens op mn site |
|
| Hammad: | Zondag, april 09, 2006 11:31 |
| Heel herkenbaar. Ik heb precies hetzelfde. Krijg ik opmerkingen te horen en de volgende dag ben ik het alweer vergeten en is het vergeven. Maar diep van binnen blijft het toch knagen. Groetjes van Hammad |
|
| xjil: | Zondag, april 09, 2006 11:26 |
| eej bedankt voor je reactie, er zijn wel heel veel die zichzelf erin herkennen.. Ma dat heb ik zelf owk, ik ben eigenluk nooit boos op anderen ma op mezelf.. eigenluk best moeilijk daar mee te leven ma t kan mezelf nooit vergeven.. ma jij owk fijne zondag.. :) kussj jil |
|
| opgever: | Zondag, april 09, 2006 11:23 |
| Dit gedicht is zo herkenbaar bij mij. Maar ik denk dat de belangrijkste stap éérst en vooral is: jezelf vergeven. Dat moet je in de éérste plaats kunnen doen. Maarja, er bestaan nog altijd omgekeerde mensen, zoals ik. Ik vergeef éérst anderen, anderen kunnen mij vergeven, maar ik kan het mezelf niet vergeven. Groetjes en fijne zondag, raissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xjil | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2006 | ||
| Thema's: | ||