Vergeef me Opa....
Opa....
Staand bij jou uitstrooiplek,
vraag ik jou om vergefenis,
zit in de put,tot aan mijn nek...
Met tranen in mijn ogen,vraag ik jou mij te vergeven,
voor alle fouten die ik heb gemaakt,
en om mij verder te helpen met mijn leven...
Want dit leven is best wel zwaar,maar met jou geest om me heen,
kun jij over mij waken,
en ben ik nergens meer alleen......
Staand bij jou uitstrooiplek,
vraag ik jou om vergefenis,
zit in de put,tot aan mijn nek...
Met tranen in mijn ogen,vraag ik jou mij te vergeven,
voor alle fouten die ik heb gemaakt,
en om mij verder te helpen met mijn leven...
Want dit leven is best wel zwaar,maar met jou geest om me heen,
kun jij over mij waken,
en ben ik nergens meer alleen......
Reacties op dit gedicht
| opgever: | Zondag, april 09, 2006 11:02 |
| triestig, maar je opa heeft je allang vergeven, daar ben ik zeker van. Groetjes en fijne zondag, raissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jerneytjuhh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2006 | ||
| Thema's: | ||