Ik dacht dat ik geestelijk echt veel hebben kon.
Nu blijkt dat ik het allemaal maar verzon,
heb de dingen van vroeger niet eens verwerkt.
Ik ben de afgelopen 10 jaar nauwelijks aangesterkt.

Kon het kennelijk toch niet alleen,
heb dan toch geen hart zo sterk als steen.
Kan dus alsnog helemaal niets aan.
Ik kan niet op m´m eigen benen staan.

Ik maak andere wijs dat ik alles aankan,
maar uiteindelijk bleek dan,
dat ik zonder enige hulp van buiten,
maar op vroegere problemen bleef stuiten.

Ik heb alle eenzame basisschooljaren opgeslagen.
Ik kan ze nu niet meer alleen verjagen,
in een kastje in m´n hoofd.
Ik leef al jaren als verdoofd.

Doe alsof het niet bestaat,
tot dat het niet langer gaat....