dumppijn

Jij en ik we waren samen voor meer dan een maand.
Jij was ik en ik was jij beiden waren we blij.
Meer dan ons alleen het was gewoon wij.
Ik nam je vast ik droomde van je altijd was je dichtbij.

Elke kus, was een pleister op men o zo vaak gekwetste hart.
Ik was er zeker van ze kregen ons nooit appart.
Men liefde voor jou maakte me gewoon verward.

Denkend en kijkend naar de pluizige wolken.
Kreeg ik die gedachte die men hart doorboorde
met de pijn van duizenden dolken.

Ik kon bij jou mezelf niet zijn. En ik dacht bij mezelf
ik ontwijk de pijn.

Een punt achter onze relatie.
Maar nu komt die emotionele invasie.
Binnengedrongen in mijn hoofd.
Alle geluk lijkt nu wel verdoofd.

Niemand zei me dat het zo moeilijk ging zijn.
Maar komt mijn bindingsangst nu ook mijn pijn?

--------Lieven--------------