ROEKEN
ROEKEN
Altijd
als ik buiten loop
dan bedreigen mij de roeken
Hun kromme vingers
wijzen me na
Schor
jouwen ze me uit
Ik onderga het zwijgend
Eens schoot ik er één
dat doe ik zó weer!
Wild fladdert
een zwarte vlerk
boven mijn hoed
De rest
van het vale gebroed
richt ook hun roer
naar me toe
Zij zullen de moord
op hun broeder wreken
'Broeder, luister!
Thot's pad is duister
Alleen in jouw gedachten leeft zijn wraak
Wie kent de duistere paden van het lot?
Wie weet onder welke duistere daden van Thot
onze broeder, jij hebt geleden
in een voor ons verborgen verleden?
Wie weet hoe het Wiel draaide en draait en draaien zal?
Waarom de Zeis maaide en maait en maaien zal?
Man, vergeet de hele zaak!'
Altijd als ik buiten loop
vergezellen mij de roeken
Vaak rusten zij op mijn schouder
Ik zal nooit een roek meer schieten
Altijd
als ik buiten loop
dan bedreigen mij de roeken
Hun kromme vingers
wijzen me na
Schor
jouwen ze me uit
Ik onderga het zwijgend
Eens schoot ik er één
dat doe ik zó weer!
Wild fladdert
een zwarte vlerk
boven mijn hoed
De rest
van het vale gebroed
richt ook hun roer
naar me toe
Zij zullen de moord
op hun broeder wreken
'Broeder, luister!
Thot's pad is duister
Alleen in jouw gedachten leeft zijn wraak
Wie kent de duistere paden van het lot?
Wie weet onder welke duistere daden van Thot
onze broeder, jij hebt geleden
in een voor ons verborgen verleden?
Wie weet hoe het Wiel draaide en draait en draaien zal?
Waarom de Zeis maaide en maait en maaien zal?
Man, vergeet de hele zaak!'
Altijd als ik buiten loop
vergezellen mij de roeken
Vaak rusten zij op mijn schouder
Ik zal nooit een roek meer schieten
Reacties op dit gedicht
| Katja Bruning: | Zaterdag, november 24, 2001 11:42 |
| 'Richt ook hun roer' is beeldspraak, en de klank klopt goed vind ik. De herhaling van 'duister' vind ik juist plechtig: duistere daden/duistere paden en het eerste 'duister' moet weer rijmen op 'luister'.'Donker' is minder geheimzinnig dan 'duister'. 'Man, vergeet de hele zaak!' is natuurlijk een dissonant, maar geen cafépraat: het vat samen wat de opperroek wil zeggen: 'Oordeel niet over jezelf en leef je leven zo goed als je kunt'. Het is wel een soort baldadigheid van mij om door |
|
| Albrecht Paul: | Vrijdag, november 23, 2001 13:37 |
| Dat roer bevalt me niet, ook al bestaan er blaasroeren. Ik zie roeken daar nog niet mee werken. In het brede stuk komt 'duister' te vaak voor, daar kan wel een synoniem: donker, vreemd, onzegbaar, geheim. verborgen, onzichtbaar... De zinnen van Wiel en Zeis geven een stevig ritme, maar de conclusie is dan weer cafépraat: "Man, vergeet de hele zaak!" In die zin moet de doorslag worden gegeven. Dan komt het heerlijke derde deel in zijn harmonie en rust veel logischer tevoorschijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Katja Bruning | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2001 | ||
| Thema's: | ||