dwalend
dwalend loop ik door de straten, voel me eenzaam en verlaten.
waarom ben je bij me weg gegaan,was je dan niet zo met me begaan.
ik gaf je onvoorwaardelijk mijn hart,dat wat je in een seconde totaal brak,
denk vaak terug aan de dag dat ik je voor het eerst zag,weet nog precies wat ik toen dacht.
je bracht vanaf dat moment weer licht in men duisternis,
dat licht wat nu alleen nog als ik na buiten kijk is.
dwalend loop ik door de straten voel me eenzaam en verlaten.
waarom ben je bij me weg gegaan,was je dan niet zo met me begaan.
ik gaf je onvoorwaardelijk mijn hart,dat wat je in een seconde totaal brak,
denk vaak terug aan de dag dat ik je voor het eerst zag,weet nog precies wat ik toen dacht.
je bracht vanaf dat moment weer licht in men duisternis,
dat licht wat nu alleen nog als ik na buiten kijk is.
dwalend loop ik door de straten voel me eenzaam en verlaten.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: patjuh74 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2006 | ||
| Thema's: | ||