we zullen zien
Struikelend over woorden
Die ik zelf nauwelijks ken
Zwervend in gedachten
mezelf vragend wie ik ben
verloren in mezelf
“wie ben ik?” Vraag ik dan
Is er een manier waarop
Ik mezelf ontdekken kan?
Ken ik wel mezelf?
‘k heb zo weinig meegemaakt
Hoe zou ik reageren
Als de wereld anders smaakt?
Wat zou ik zeggen of doen
Als alles anders was
Hoe zou ik me dan voelen
Liggend in ’t blauwe gras
Zou ik dit of zou ik dat
wat als 'dit', wat als 'misschien'?
Wil ik het wel weten?
We zullen het wel zien...
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Zondag, april 23, 2006 18:36 |
| In de toekomst kijken kunnen we niet. Te nemen of laten hoe het komt. Liefs,x! |
|
| Raira (Ria): | Dinsdag, april 11, 2006 17:22 |
| steeds komt er een stukje meer zelfinzicht soms hebben we daar een heel leven voor nodig ja.. prachtig verwoord liefs Ria |
|
| remie: | Dinsdag, april 11, 2006 09:37 |
| hopenlijk wacht er nog een heel leven op je, ik hoop dat je niet zoveel meemaakt als ik, en blijf niet zoeken naar jezelf, blijf niet stilstaan maar loop door.... liefs Remie | |
| Heather006: | Dinsdag, april 11, 2006 09:14 |
| Hopelijk mag je jezelf ooit vinden. Maar weet je wat ik denk, dat we dit gewoon heel ons leven afvragen. Mooi geschreven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
| Thema's: | ||