Al brand, wat het oog schildert
laat mij sluiten, je ogen
fonkelende sterretjes
boven, rondom helder blauw
ik wil je hullen in mijn zee
van woorden, weg naar het water
wilder dan de wind
waar de zon uit de dooier ontspringt
laat je zijn in rust armen om
in en ogenblik stilte, te trillen
met mijn vleugels gespreid,
in de zilte wind, Op de branding
zorg ik wel voor een zachte landing
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Massive | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
| Thema's: | ||