Gemis van een arm om mij heen
Mijn gevoel is weer eens weg
Zomaar verdwenen in het niets
Ik wil zoveel van me afschrijven
Maar nee niks lukt.. echt niets..
Ik ben overdreven vrolijk geweest
Maar nu voel ik weer verdriet
Vanbinnen is het weer op gang
Terwijl je nu vanbuiten nog niks ziet
Maar het zal niet lang meer duren
Dan zullen opgekropte tranen stromen
Het gemis van een arm om mij heen,
Is er nu al maar zal dan nog sterker komen…
Reacties op dit gedicht
| ikke_s15: | Woensdag, april 12, 2006 11:45 |
| hellow sweetheart.. wat mooi geschreven... ik zou je m''n arm willen geven... zou bij je willen zijn voor altijd... maard at gaat niet meis... in gedachten zal ik wel bij je zijn, m''n armen om je heen slaan... saampies chelle... wij saampies |
|
| tulpje: | Dinsdag, april 11, 2006 23:08 |
| ja ken het gevoel ik ben ook maar eens gaan lezen je schrijft heel mooi maar ook erg verdrietig wens jou ook aller beste en Gods zege toe liefs en knuffs |
|
| fran92: | Dinsdag, april 11, 2006 14:54 |
| ja ken het gevoel ik geef je even een viritueele arm.. hopelijk helpt het een beetje en voel je je wat minder alleen liefs fran92 |
|
| Laïs: | Dinsdag, april 11, 2006 12:52 |
| Je weet dat je mijn arm hebt, meis! Voor altijd..elke minuut van de dag.. | |
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, april 11, 2006 12:39 |
| laat die tranen maar stromen, dat lucht op; daarna met goede moed weer verder gaan!! sterkte, namasté, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Romi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
| Thema's: | ||