ontwaak
Dwaal door de tuin toekomst
en open het hekje vertrouwen
Pluk de bloemen van verlangen
en er wordt van je gehouden
Als de donkere nacht verschijnt
mag je zachtjes bij me schuilen
Vertel rustig je levens verhaal
de sterren zullen met je huilen
De maan verlicht ons levenspad
wonderen bestaan niet, maar
je kan het wel een handje helpen
Door te geloven in elkaar
Het muurtje zelfbescherming
wat ik heb staat nog alleen
Als je voorzichtig aan doet
kan jij hem slopen, steen voor steen
Kijk niet te veel achterom
een nieuwe dag is zo geboren
Blijf geloven in toekomstgeluk
en ontwaak in het nieuwe ochtendgloren
Reacties op dit gedicht
| Raira (Ria): | Dinsdag, april 11, 2006 17:09 |
| heerlijk positief weer dit gedicht en het geluk is er...ja...en soms moet je er een paar stenen voor verleggen liefs knufff |
|
| Reiger: | Dinsdag, april 11, 2006 15:07 |
| Erg mooi.... | |
| mums: | Dinsdag, april 11, 2006 14:21 |
| dit heb je heel liefdevol neergezet.verlangend naar genegenheid. liefs mums |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Dinsdag, april 11, 2006 14:18 |
| wat weet je het toch weer mooi te brengen remie schitterend liefs nathie |
|
| Artifex: | Dinsdag, april 11, 2006 12:41 |
| Wat een prachtig mooi gedicht, graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
| vivika: | Dinsdag, april 11, 2006 11:36 |
| zo''n lief gedicht...ik probeer alvast niet achterom te kijken en vooruit?ik doe mn handen even weg van voor mn ogen....echt mooi gedicht remie...knuff | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2006 | ||
| Thema's: | ||