Lang geleden
een kamp
een jongen
een mug
hij werd gestoken
geprikt
hij zag de mug landen
op zijn been
en sloeg er niet naar
hij liet zich prikken
(al was het maar om het bewust te voelen)
hij vertelde
achteraf
een heel zacht prikje gevoeld te hebben
van de naald
van de mug


Ik weet niet waar ik nu ben
maar ik ben weg
nu
verdwaald
alleen

Overal muggen
ik word gestoken
ik voel het
overal
geen zachte prikjes
maar dikke naalden
die zich in me boren
en mij vernielen

Kon ik maar slaan
naar de muggen
kon ik maar rennen
weg van de muggen
kon ik maar schuilen
me verstoppen
voor deze muggen

Alsof ik in een warme schuur sta
met de muggen overal
misschien ben ik de vliegenstrip
zwart behangen
met alles wat aan me blijft zitten
iets wat maar leven blijft
en steeds blijft proberen te steken

Ik wil weg
weg van alles
weg van dat wat leeft
weg van dat wat steekt
en weg van al die prikkers
want als ík kon slaan
sloeg ik ze allemaal,
allemaal van me af!