onhoudbaar... Part 1
Woorden in mijn hoofd
kronkelen, bijten, wriemelen,krioelen
zich een weg
ik hoor hun sissende, smalende geluid
ze willen eruit
ze bonken en zoeken naar een uitweg
soms lijken ze het op te geven,
tot er weer eentje z'n weg graaft
naar zijn bestemming
Ik kan ze niet meer tegenhouden,
ze drukken te hard,
ze zijn met te veel,
ze maken zo'n oorverdovend lawaai,
ik hoor ze lachen,
nee, ze smeken niet,
want ze weten dat ze toch winnen
ze wachten alleen geduldig af
om dan toe te slaan.
kronkelen, bijten, wriemelen,krioelen
zich een weg
ik hoor hun sissende, smalende geluid
ze willen eruit
ze bonken en zoeken naar een uitweg
soms lijken ze het op te geven,
tot er weer eentje z'n weg graaft
naar zijn bestemming
Ik kan ze niet meer tegenhouden,
ze drukken te hard,
ze zijn met te veel,
ze maken zo'n oorverdovend lawaai,
ik hoor ze lachen,
nee, ze smeken niet,
want ze weten dat ze toch winnen
ze wachten alleen geduldig af
om dan toe te slaan.
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Zaterdag, november 24, 2001 23:48 |
| Slachtoffer van je eigen gedachten, is dat eigenlijk niet vreselijk vernederend en zielig, nou je bent alvast niet het enige slachtoffer... Laat ze eruit, spuw je gal, op papier of tegen een vriend(dat gal dan wel niet te letterlijk nemen aub) Heel veel liefs, Judith |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iris | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2001 | ||
| Thema's: | ||