Zeis
De zeis van wrekende vermoeidheid,
scherp gewet in verbitterd verlies,
maait blind en wild in wijde bogen
meer dan stekende distels weg.
Het orakelend bloed van laurier
kleurt de aarde donkerzwart
waarin wortels van geloof gedijen
een sprankel hoop in een bang hart.
-Incubus-
Reacties op dit gedicht
| Quando: | Dinsdag, mei 09, 2006 12:25 |
Prachtig ook dit. (zeker omdat de laatste regel rijmt.) wanneer komt de volgende *angelface* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Incubus&Succubus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2006 | ||
| Thema's: | ||