vraagje

haal je me uit dit akelige labyrint
van schuld, verdriet en verlangen
jouw tekenen zijn onduidelijk
en toch spreek je klare taal
maar ik zie en voel het anders
is dat misdaad of waanzin
het maakt me soms wel bang
bekijk ik het uit jouw oogpunt
alles eenvoudig aanvaardbaar
heerlijk vrij onschuldig
toch is het niet zo simpel
ik blijf een vrouw
verder geen vragen of commentaar

Geschreven door

Marl�ne

Reacties op dit gedicht

Marl�ne vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: Marl�ne
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 12 april 2006
Thema's: [Liefdesverdriet]