onderschatte liefde
De liefde,
wordt onderschat.
Het is ons vaak te slim af.
Het is zo breekbaar als glas,
en zo mooi als een zonsondergang.
Ik heb vaak liefde gekent.
Maar telkens als sneed ik me aan de scherven als de liefde brak.
Bij elke persoon dacht ik; Dit is anders.
Maar toch sneed ik me weer,
telkens weer.
Soms zag ik die zonsondergang.
En was alles perfect.
Dan voelde ik de warme gloed, langzaam door me heen stralen.
Dit had ik niet vaak.
Maar dan verdween de zon en maakte hij plaats voor die scherven en sneed ik me weer,
telkens weer.
Als je echte liefde hebt gekent, dan voel je die pijn.
En die pijn draag je mee in je hart.
Totdat zelfs dat lichtje dooft.
wordt onderschat.
Het is ons vaak te slim af.
Het is zo breekbaar als glas,
en zo mooi als een zonsondergang.
Ik heb vaak liefde gekent.
Maar telkens als sneed ik me aan de scherven als de liefde brak.
Bij elke persoon dacht ik; Dit is anders.
Maar toch sneed ik me weer,
telkens weer.
Soms zag ik die zonsondergang.
En was alles perfect.
Dan voelde ik de warme gloed, langzaam door me heen stralen.
Dit had ik niet vaak.
Maar dan verdween de zon en maakte hij plaats voor die scherven en sneed ik me weer,
telkens weer.
Als je echte liefde hebt gekent, dan voel je die pijn.
En die pijn draag je mee in je hart.
Totdat zelfs dat lichtje dooft.
Reacties op dit gedicht
| elemmïré telemnar: | Donderdag, april 13, 2006 01:16 |
| dat herken ik zeker.. sterkte! en ooit komt het wel goed, die hoop moet je toch houden, al geef ik zelf ook wel eens bijna op.. liefs,Elemmïré |
|
Over dit gedicht
| Auteur: never-lasting | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2006 | ||
| Thema's: | ||