Verloren
Tot mijn grote spijt,
ben ik mezelf weer kwijt.
Vergeten, ergens in een hoekje,
van heden naar verleden tijd.
En hoe ik ook probeer,
Ik verlies mezelf steeds weer,
ergens, in een hoekje.
Ik ken mezelf niet meer.
Schreeuwen heeft gewoon geen zin,
want ook daar verlies ik mezelf weer in.
Ja, tot mijn grote spijt,
ben ik mezelf weer kwijt.
ben ik mezelf weer kwijt.
Vergeten, ergens in een hoekje,
van heden naar verleden tijd.
En hoe ik ook probeer,
Ik verlies mezelf steeds weer,
ergens, in een hoekje.
Ik ken mezelf niet meer.
Schreeuwen heeft gewoon geen zin,
want ook daar verlies ik mezelf weer in.
Ja, tot mijn grote spijt,
ben ik mezelf weer kwijt.
Reacties op dit gedicht
| _onzeker_: | Donderdag, april 13, 2006 22:50 |
| ja klinkt wel een beetje herkenbaar.. Maar ooit vind jejezelf weer terug..! blijf in jezelf geloven! lieffss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: diederiek versluys | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2006 | ||
| Thema's: | ||