naar de tijden van weleer
wind speelt er met haren
voel knietjes altijd zeer
Een vader met zijn kind
vol trots toont hij zijn meid
door navelstreng bekneld
was hij haar bijna kwijt
Nu loop ik door de straat
trots met mijn eigen kind
beseffende dat alles
met liefde ooit begint
Oorlam: | Donderdag, april 13, 2006 14:03 |
:) ik ben twee jaar geleden voor het eerst sinds 30 jaar in mijn geboortestraat geweest, zie: http://www.gedichten-freaks.nl/toon.asp?num=245716 | |
Kwim: | Donderdag, april 13, 2006 12:04 |
mooi geschreven... ps kijk effe bij de bierkaboutert... het heeft weer wat geschreven... hij wil zelfs onbewust aan je uitdaging meedoen vd site... hehehehehe x |
|
flores: | Donderdag, april 13, 2006 11:41 |
Mooi geschreven! liefs |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, april 13, 2006 10:35 |
Heerlijk gedicht... Liefs Annemieke |
|
Sifra.K: | Donderdag, april 13, 2006 10:12 |
Zo is het maar net. Liefs, Sifra |
|
~~~eilahtan~~~: | Donderdag, april 13, 2006 10:11 |
ja dat is zeker waar heel mooi geschreven liefs nathie |
|
Auteur: Cora (ZIJ) | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 13 april 2006 | ||
Thema's: |