Daar zijn we dan weer 1jaar later…
Je belde me ik had het niet eens in de gaten
Je zei het spijt me heel erg dit en dat
Maar dat doet er niet toe er zit nog steeds een gat in me hart
die niet zomaar dicht gaat
je zou je moeite moeten doen
en zo niet dan had je niet weer in me leven moeten komen
had het dan gewoon zo gelaten
ben bang dat je me weer eens zou gaan verlaten
steeds met die angst zit ik
terwijl er misschien niet eens iets mis is
steeds met die gevoel zitten komt ie nog wel bij me terug