Dodelijk
Achteloos kwam ik binnen.
De kamer
gevuld
met grauwe ellende
Op de bank
kleine hoopjes
verdriet
die zeiden
‘hij is dood’
die zware woorden
sneden door mijn tere hart
maar
alles vervaagde
alles verdween
in die zilveren tranen
die troostend
weggleden
in die witte gedachte
‘hij is veilig nu’
De kamer
gevuld
met grauwe ellende
Op de bank
kleine hoopjes
verdriet
die zeiden
‘hij is dood’
die zware woorden
sneden door mijn tere hart
maar
alles vervaagde
alles verdween
in die zilveren tranen
die troostend
weggleden
in die witte gedachte
‘hij is veilig nu’
Reacties op dit gedicht
| kimie is sweet: | Donderdag, april 13, 2006 14:43 |
| mooi geschreven kuss michelle |
|
| Oorlam: | Donderdag, april 13, 2006 14:37 |
| fraai gevlogen | |
| Reiger: | Donderdag, april 13, 2006 14:27 |
| Prachtig droef dicht.... Sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: VrijeVogel* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2006 | ||
| Thema's: | ||