Eeuwig ...
Eeuwig ...
Ik blijf wel op je wachten,
al duurt het levenslang.
Ik blijf wel op je wachten
wel duizend zomers lang.
Waar je dan ook mag leven,
waar je nu ook mag zijn,
ik zal het overleven
en nadien bij jou zijn.
Al blijft het eeuwig duren
wachten zal ik op jou,
tot ik na al die uren
mijn liefde deel met jou.
(13.04.2006)
Reacties op dit gedicht
| Melanie de K.: | Donderdag, april 13, 2006 17:30 |
| ik herken het! wachten op een liefde (terwijl die onmogelijk is?!) mooi neergezet! liefs Melanie |
|
| Reiger: | Donderdag, april 13, 2006 17:28 |
| Erg mooi.... | |
| vlinder29: | Donderdag, april 13, 2006 17:28 |
| heel erg mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Enrico Sagrestani | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2006 | ||
| Thema's: | ||