Eikenblad.
Eikenblad.
Vuur schemert tussen
schaduwen van de stronken
eikenblad dat valt
vlammen die zacht lonken
duffe geesten wijken
voor hun verterend spel.
Knisperende sissende gloed
rommelt zacht het zwarte
de tovenaar weet wat ie doet,
driemaal draaien aan de hoed
en elfen dansen
op de stoelen van de padden
bevrijd in zachte gloed.
Vuur schemert tussen stronken
eikenblad dat valt
vlammen die hard lonken
wat bindt wordt uitgeteld
de zavel moet nog harden
en wacht op volle maan
alles heeft zijn tijd
en ik moet verder gaan.
~~
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, november 26, 2001 23:44 |
| Blij dat je even stil bent blijven staan. Het roept veel kleur in de geest. Je gedicht komt in de sfeer van Katja, het zou een mooie voor haar zijn om te verbeelden. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frank EastWest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2001 | ||
| Thema's: | ||