weg...
Weg...
Waarom zou ik blijven in de ruzie en de haat,
waarin ik omgeven word?
Ik kan evengoed vertrekken, de zon achterna.
Naar het warme weer, de vriendelijk mensen,
de vrienden die me willen zien!
Weg van de ouders,die slaan, en kwetsen,
die dreigen, en breken...
Jij hebt men hart al vaak gebroken!
Waarom zou ik blijven in de ruzie en de haat,
waarin ik omgeven word?
Ik kan evengoed vertrekken, de zon achterna.
Naar het warme weer, de vriendelijk mensen,
de vrienden die me willen zien!
Weg van de ouders,die slaan, en kwetsen,
die dreigen, en breken...
Jij hebt men hart al vaak gebroken!
Reacties op dit gedicht
| s@bKe: | Zondag, april 16, 2006 18:44 |
| bijouken: | Zaterdag, april 15, 2006 21:29 |
| Ik vind het triest. Ik zou je willen troosten, maar ik weet niet wat ik zeggen moet. Mag ik je een knuffel geven? Groetjes. Ik wens je toch een vrolijk pasen. |
|
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, april 15, 2006 19:35 |
| heb je een gebroken hart kijk naar jezelf jij mag er wezen. Kusjes mij:-] |
|
| Estertje: | Zaterdag, april 15, 2006 19:35 |
| Ik word der stil van. Ik wens je heel veel sterkte toe! Eerlijk gezegd weet ik niet wat het beste is. Liefs, Estertje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: s@bKe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2006 | ||
| Thema's: | ||