een eigen weg
soms voel je zover weg
als ik je bij me draag
de woorden die ik zeg
blijken dan zo vaag
hoe kan geluk groeien
als pijn zo overheerst
wanneer kunnen rode
gladiolen bloeien
als angst jou beheerst
aanvaarden wie je bent
is jezelf kennen
vertrouwen op het goede
is je echtheid erkennen
laat maar gebeuren
wat hoort
de Geest doet zijn werk
al wil je nog zo vechten
het gaat vanzelf
als je de eigen weg niet
verstoort
Reacties op dit gedicht
| L!@: | Maandag, april 17, 2006 07:31 |
| prachtig weer,,,liefs,L!@ | |
| Klaes: | Zondag, april 16, 2006 13:53 |
| zeer herkenbaar mooi verwoord mijn gedicht van vandaag als jij je schouders ophaalt past hier prima bij groet/klaes |
|
| lachebekje1988: | Zondag, april 16, 2006 13:27 |
| Prachtig mooi neergeschreven. Liefs en fijne paasdagen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2006 | ||
| Thema's: | ||