teleurstellend
De woede speelt op
Teleur mijn ogen.
De pijn begint te breken.
Daarom ben ik weggelopen.
Lopen over straat
Bijna uit mijn dak.
Om de waarheid
Tot Terleur mijn brak.
Het besef
Dat niemand het boeit.
Wat we ook zeggen
We hebben het verknoeid.
Als reddende engel
Kwam hij mij halen
Weg van mij teleur
Waar ik in begon te verdwalen
Teleur mijn ogen.
De pijn begint te breken.
Daarom ben ik weggelopen.
Lopen over straat
Bijna uit mijn dak.
Om de waarheid
Tot Terleur mijn brak.
Het besef
Dat niemand het boeit.
Wat we ook zeggen
We hebben het verknoeid.
Als reddende engel
Kwam hij mij halen
Weg van mij teleur
Waar ik in begon te verdwalen
Reacties op dit gedicht
| Pinkelotje: | Maandag, mei 15, 2006 13:20 |
| Deze is echt mooj!! | |
| lachebekje1988: | Zondag, april 16, 2006 19:33 |
| Geweldig verwoord! Liefs, |
|
| dishesqueen: | Zondag, april 16, 2006 18:53 |
| mooi neergezet. | |
| marcha: | Zondag, april 16, 2006 17:51 |
| heel mooi geschreven! Kuszz Marcha |
|
| cosmicdoom: | Zondag, april 16, 2006 17:37 |
| mooi gedicht,groetjes Jurgen | |
Over dit gedicht
| Auteur: pluismuis | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2006 | ||
| Thema's: | ||