Ik zou er eenzaam zijn
mijn onbereikbaar
onbewoond eiland
waar alleen stilte heerst
zonder kloppend hart
heet
Niemendal
het kan er prachtig zijn
rondom met palmen
en wuivende klippen
die dromend wegzinken
gelijk met de zon
het eiland
is voor mij alleen
maar wij zijn met z’n twee
de stranden zijn hagelwit
maar lopen dood
Reacties op dit gedicht
| Marjolein.: | Maandag, mei 01, 2006 12:11 |
Wohw. Ook maar eens gekeken naar de gedichten van deze schrijver. Hier wordt een beeld geschetst, die de aandacht van de lezer tot o het eind vasthoud. En dat eind, is super gevonden. Liefs, |
|
| lachebekje1988: | Maandag, april 17, 2006 19:20 |
| Dromerig gedicht! Liefs, |
|
| dishesqueen: | Maandag, april 17, 2006 16:17 |
| supermooi! | |
| Jannie Hoogendam: | Maandag, april 17, 2006 13:54 |
| Wow! Schitterend liefs Jannie |
|
| Sifra.K: | Maandag, april 17, 2006 13:37 |
| Voelbaar mooi. Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2006 | ||
| Thema's: | ||